27 Ocak 2014 Pazartesi


ben zaman zaman ölürüm.
bugün bir çocuğun düştüğünü gördüm ,bir köpeğin burnun kapı aralığından soktuğunu.
yağmur yağdı ,tam 22 dakika durakta yalnız bekledim.
neyin daha kötü olduğunu ayırt edemedim.
on dakikalık bir mesafeyi saatlerce yürümek zorunda kaldım geçen gece rüyamda.kötü rüyalar sabaha kadar sürmek zorunda mı?
-freud?
çay bardağını taşırken ellerim titriyor tam üç kez tabağa dökülen çayı silkelemek zorunda kalıyorum.
azalıyorum.
sigaramı yakarken göz göze geliyorum hiç tanımadığım bir adamla.
kısacık bir anda kaç dünya yıkılıyor biliyor musunuz?
bir kaç kısa cümleyle tüm sorulara cevap veriyorum.
biri gelip nasılsın diyor.
idare ediyorum.
ve güzel gülüşlü bir adam kar altında sigaramın üstüne basarken yüzüme vuruyor tüm idare edildiği anları.
yanımızdan geçen bir kediye atıp tüm suçu, kayboluyorum.
çünkü ben isabet ettiremediğim her kar topundan nefret ediyorum sevgili demlik.
ben zaman zaman nefes alıyorum.
-demliğe mektuplar sf.57

31 Ağustos 2013 Cumartesi

döküldük

döküldük.
ara mevsim güzelliği yaprakların renginden bile belli oluyor.yaz insanları biraz hüzünde ,kaşkollarımıza özledik lakin biz.
sıra bizde.
su birikintilerinde ıslatıp ayakkabılarımızı ,paçalarımızı kıvırıcaz son otobüse yetişmek için koşmaya başlamadan önce.
biz mutluyuz.
biz.
yağmurda şemsiye açmayan insanlar.

29 Ağustos 2013 Perşembe

şimdi burada kimse yok ya hani
işte o yüzden burası çok güzel

20 Haziran 2013 Perşembe

                                                       kalbini bırakabilir misin bir küllüğe?
zaten ben yokum
sadece varmışım gibi yapıyorum
ve ölüyorum aslında
hadi git şimdi
çünkü bitti
imla hatalarımla sevin beni.